Παρασκευή, Οκτωβρίου 23, 2009

Αν θυμούμαι...

Αν θυμούμαι, δεν είναι που νικήθηκα
Δεν είναι που επιδίωξα μιαν αγοραία λύση
Όλα συγκλίνουνε μπροστά σ' εκείνο που έρχεται
Αδιάλειπτο, ανεξίτηλο, στίγμα στο πρόσκαιρο.
Να ξεχωρίσεις, αν υπάρχει, μια Στιγμή
Σ' αλλεπαλλήλων χρόνων στείρα διαιώνιση
Για κείνο που έρχεται, φραγμός σε μια παράταση,

Σαν περιζήτητη αμοιβή φτηνής ζωής.


Εποχές 3
Τα ποιήματα 1941-1971
Μανόλης Αναγνωστάκης

Σάββατο, Οκτωβρίου 17, 2009

Το εκτόπισμα

Όπως γκρεμίστηκε
ακόμα εκεί είναι.
Όγκους λάσπη κοτρόνες
κονιορτό
εκεί τα παράτησα
στη μέση του στενού διαδρόμου
απ' όπου υποχρεωτικά περνώ
για να βγω έξω
ή να σπρωχτώ πιο μέσα.
Βουνό τα γκρεμίδια.

Αναρωτιέμαι
τόσο μεγάλη ήταν αυτή η ιστορία;

Αντίθετα
η ελαχιστότητα μιας ιστορίας
είναι που σωριάζει τόσον όγκο λύπης.

Και χάρη σ' αυτή τη δυσαναλογία
σώζεται το κύρος του ακατανόητου.

Κική Δημουλά